UCZYMY SIĘ W RÓŻNY SPOSÓB — LIDERZE, UWZGLĘDNIJ TO W SWOJEJ STRATEGII

Kultura organizacyjna powinna uwzględniać różnorodność ludzkich charakterów i zdolności. Dotyczy to także modelu uczenia się. Efekty mogą być zaskakujące.

Podejście Learning Culture, najprościej rzecz ujmując, zakłada ciągłe doskonalenie procesów, w co zaangażowani są wszyscy pracownicy (opis autorskiego modelu DPC Polska w 4 krokach znajdziesz tutaj). Dzięki temu poprawia się efektywność procesów, rośnie wartość dodana, a dalej — zyskowność całego biznesu. Z reguły w firmach mamy do czynienia z różnorodnością charakterów pracowników. Przeważnie też rodzi to napięcia między ludźmi, a więc wpływa na jakość pracy. Ponieważ nie sposób „sformatować” wszystkich wedle jednego wzorca, choćby najbardziej słusznego i zbieżnego z filozofią firmy, należy szukać innych rozwiązań. Jak łatwo się domyślać, olbrzymia odpowiedzialność spoczywa w tym względnie na liderach i menedżerach — bezpośrednich przełożonych zespołów ludzkich. Jedną z kluczowych kwestii jest podejście do uczenia się, a więc postawy elementarnej w przypadku Learning Culture.

Marcus Buckingham, amerykański konsultant biznesowy, przez lata związany z Instytutem Gallupa i autor głośnej książki Po pierwsze, złam wszelkie zasady, proponuje rozwiązanie, które sam wielokrotnie sprawdził w praktyce. Podejście to wydaje się dość oczywiste, choć niezbyt często obserwowane — polega między innymi na dostosowaniu sposobu rozwoju pracowników (i procesów) do ich indywidualnych stylów uczenia się. Na łamach „HBR” podkreśla, że warto pracowników podzielić na trzy kategorie:

• uczących się poprzez analizę informacji (niech uzyskają czas na przetworzenie nowej wiedzy i ułożenie jej w głowie);
• uczących się poprzez działanie (niech rozwijają się zaczynając od prostych zadań po najbardziej złożone);
• uczących się poprzez obserwację (niech będą blisko najbardziej doświadczonych pracowników, tych którzy w danym zakresie mają najwięcej wiedzy i umiejętności).

Źródłem sukcesu jest wykorzystanie w umiejętny sposób potencjału każdego pracownika, zgodnie z jego predyspozycjami (niekiedy, jak zauważa Buckingham, wręcz ekstrawagancję). Organizacja oparta na kulturze uczenia się — kiedy uwzględnia tę różnorodność w dochodzeniu do doskonałości — zyskuje dodatkową przestrzeń do rozwoju. Jest nią przede wszystkim czas, jaki ludzie poświęcają na sprawne rozwiązywanie problemów.