#140 | Czego o wystąpieniach publicznych uczy nas pieśń wielorybów?
“Pieśni wielorybów” to przepięknie zrealizowany film przyrodniczy, który zachwyca warstwą wizualną i muzyczną. W filmu pokazano też nietuzinkową perspektywę narracyjną. Otóż historię opowiada wieloryb. W polskiej wersji językowej w rolę narratorki wcieliła się piosenkarka Margaret. Jednocześnie cały obraz prezentuje trzy wartościowe techniki do zastosowania w wystąpieniach publicznych.
#zmiana perspektywy
Jak pobudzić słuchaczy do myślenia, utrzymać ich uwagę i zostawić z refleksją? Warstwa emocjonalna jest w wystąpieniu niezwykle ważna. Jednocześnie sztuką jest tak zbudować narrację, aby emocje nie zdominowały treści. By nadal pozwalały słuchaczowi utrzymać, przez cały czas, otwarte uszy, serce i umysł. Właściwe proporcje w warstwie emocjonalnej są po to, by odbiorca mógł, pomimo odczuwanych emocji, nadal przetwarzać w swoim umyśle płynącą podczas wystąpienia treść. Nawiązujemy tu do techniki “przyciśnij - odpuść”.
#mówienie w pętlach
Tworzenie narracji w pętlach polega na powtarzaniu kluczowego zdania albo kluczowych słów, dla podkreślenia ważności narracji czy zaakcentowania przekazu. Ta technika działa jak młotek, który wbija w głowę konkretne zwroty. Dodatkowo nawiązujemy tu do bajki “Czerwony Kapturek”.
#praca ciszą
Kilka dobrze sformułowanych zdań skuteczniej zanurzy w refleksji niż długa narracja. Tym bardziej warto po nich zrobić pauzę, aby słuchacze mieli przestrzeń na zanurzenie się w swoich myślach. Cisza stwarza przestrzeń do refleksji. Dobrze zaprojektowana prezentacja uwzględnia ciszę na zadumanie się słuchaczy. Rekomendujemy też osadzenie fragmentów odpowiedniego filmu, który dobitnie wzmacnia przekaz wystąpienia.
Podsumowując, z pełnym przekonaniem zachęcamy do obejrzenia filmu “Pieśni wielorybów”. Czy to w kontekście wystąpień publicznych, czy jako filmu przyrodniczego z doskonałą narracją i ważnym przekazem. Ku naszej, a mamy nadzieję i Waszej radości, dajemy znać, że wciąż jest wyświetlany w kinach studyjnych.
