Podatek bankowy od pożyczek dla pracowników

Interpretacja ogólna Ministra Finansów rozwiała wątpliwości dotyczące zapłaty podatku bankowego przez firmy, które udzielają pożyczek swoim pracownikom. Jedną z interpretowanych przez Ministra Finansów kwestii była definicja podatnika, zawarta w ustawie o podatku od niektórych instytucji finansowych.

Przepisy ustawy z dnia 15 stycznia 2016 r. o podatku od niektórych instytucji finansowych (Dz. U. z 2016r. poz. 68), potocznie zwanym podatkiem bankowym, przysparzają podatnikom wiele wątpliwości. Jedną z nich jest to, czy firma niebędąca instytucją pożyczkową, w tym „zwykły” przedsiębiorca, spełnia definicję podatnika (według ww. ustawy) udzielając pożyczek swoim pracownikom i w konsekwencji jest zobowiązana do zapłaty podatku bankowego.

Minister Finansów, w interpretacji ogólnej z dnia 3 marca 2016 r. (sygn. PK1. 8201.1.2016), odniósł się do 4 kwestii dotyczących podatku bankowego, a jedną z nich była definicja podatnika.

Definicja podatnika

Minister Finansów wyjaśnił, że podatnikami podatku bankowego są, oprócz banków i instytucji finansowych, również instytucje pożyczkowe w rozumieniu art. 5 pkt 2a ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. z 2014 r. poz. 1497, z późn. zm.). Jednakże powoływana ustawa wprost wskazuje, że jej przepisy nie mają zastosowania do umów o kredyt udzielany wyłącznie pracownikom zatrudnionym u danego pracodawcy w ramach działalności dodatkowej, w której pracownik nie jest zobowiązany do zapłaty oprocentowania lub jest zobowiązany do zapłaty rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania niższej od powszechnie stosowanych na rynku. Oznacza to, że ustawodawca wyłączył z obszaru podatników przedsiębiorstwa, które udzielają pożyczek swoim pracownikom (np. w ramach ZFŚS).

Zgodnie z powyższym, przedsiębiorca udzielający pożyczek swoim pracownikom nie spełnia definicji instytucji pożyczkowej, a tym samym, nie podlega podatkowi od niektórych instytucji finansowych.

Pozostały zakres interpretacji

Poza definicją podatnika, Minister Finansów odniósł się również do kwestii sposobu określania podstawy opodatkowania, ustalania powiązań między podatnikami będącymi zakładami ubezpieczeń lub zakładami reasekuracji oraz ustalania powiązań między podatnikami będącymi instytucjami pożyczkowymi.

Interpretacja ogólna Ministra Finansów z pewnością uspokoi przedsiębiorców, którzy, w związku z różnymi publikacjami w mediach, dotychczas obawiali się obowiązku zapłaty podatku bankowego z powodu udzielania pożyczek swoim pracownikom.

Michał Rodak, Konsultant, Departament Doradztwa Grant Thornton