Sieci Wi-Fi w perspektywie przyszłości

Podobno o sukcesie technologii decyduje jej wszechobecność. Według tego kryterium sieci Wi-Fi przyjęły się z powodzeniem – bez względu na to, czy przebywamy w hotelu, restauracji, czy też w centrum miasta lub w biurze, oczekujemy bezproblemowego logowania i dostępu do szerokopasmowej transmisji. Po ponad dziesięciu latach od upowszechnienia rozwiązań Wi-Fi nadszedł jednak czas, aby zastanowić się, jakie trendy będą kształtowały dalszy rozwój tej technologii oraz w jaki sposób działy informatyki mają zadbać o gotowość systemów Wi-Fi umożliwiającą sprostanie przyszłym wyzwaniom. W poniższym artykule swoje opinie na temat dalszych kroków w tym obszarze przedstawił Patrick Groot Nuelend, szef ds. opracowywania produktów dla sieci bezprzewodowych w firmie Zebra Technologies. W artykule zostało przedstawione jak ewoluuje technologia Wi-Fi, aby pomagać informatykom, którzy pracują pod coraz większą presją czasu i ograniczeń budżetowych.

Co nowego w dziedzinie sieci bezprzewodowych?

Jednym z najciekawszych trendów, jakim podlegają rozwiązania Wi-Fi w przedsiębiorstwach, jest przechodzenie do modelu BYOD (ang. Bring Your Own Device). Początkowo był on traktowany podejrzliwie, lecz obecnie zyskuje dużą popularność.

Model BYOD stwarza wiele wyzwań dla technologii Wi-Fi. Ważne jest zapewnienie tego, żeby sieci były skalowalne pod kątem większego zapotrzebowania na zasoby. Należy także zapewnić ich uniwersalność, dzięki której możliwa będzie łączność z różnymi urządzeniami i systemami operacyjnymi. Dodatkowo sieci muszą być w wysokim stopniu zabezpieczone ze względu na ochronę danych przedsiębiorstwa.

Problem skalowalności nie ogranicza się do liczby użytkowników. Chodzi także o zapewnienie większej szybkości pobierania danych. W sieciach przedsiębiorstw krąży bowiem coraz więcej filmów wideo, a ponadto, zdaniem analityków, należy oczekiwać intensywnego rozwoju rozwiązań VoIP. Tymczasem użytkownika nie interesuje, czy dostęp do aplikacji jest oparty na połączeniach przewodowych, czy też bezprzewodowych. Zależy mu jedynie na wysokiej jakości usług. Brak rozróżnienia między siecią przewodową a bezprzewodową to ważna kwestia, ponieważ przedsiębiorstwa coraz częściej zarządzają danymi w sieciach bezprzewodowych.

Początkowo było to zjawisko niezauważalne – w miarę jak pracownicy stawali się mobilni i przemieszczali się między stanowiskami pracy, większą popularność zyskiwała łączność bezprzewodowa. Jednak ogromny sukces technologii Wi-Fi sprawił, że obecnie wielu naszych klientów stosuje dostęp bezprzewodowy jako rozwiązanie domyślne, sieć przewodową wykorzystując tylko w sytuacjach wyjątkowych. W efekcie dla większości pracowników to właśnie sieć Wi-Fi jest siecią podstawową.

Sieci przewodowe będą nadal wykorzystywane, lecz jedynie w zakresie niektórych aplikacji. Wśród przykładów takich zastosowań można wymienić łączność między serwerem a centrum przetwarzania danych oraz kioski, np. systemy POS w sklepach detalicznych.

Najważniejsza jest prostota

Ze względu na presję czasową, jakiej podlegają działy informatyki, sieci Wi-Fi muszą być łatwiejsze w obsłudze. Można to dobrze zilustrować na przykładzie magazynów, gdzie Wi-Fi jest zazwyczaj jedyną siecią. Eksploatacja magazynu jest kosztowna, a skoro poszczególne zespoły posługują się urządzeniami przenośnymi w celu otrzymywania instrukcji, sieć musi działać w sposób bezawaryjny. Jednak magazyn to środowisko pełne przeszkód utrudniających rozchodzenie się fal radiowych – wysokie znajdują się w nim stelaże, personel jest w ciągłym ruchu, a towar może zostać ustawiony bezpośrednio przed punktem dostępu. Oddelegowanie informatyków do pracy na miejscu to rozwiązanie nieopłacalne. Potrzebna jest sieć bezprzewodowa, która sama sobą zarządza, samodzielnie modyfikuje swoje ustawienia i przekazuje centralnemu zespołowi informacje o bieżących zdarzeniach. To właśnie w obszarze zarządzania siecią prowadzonych jest wiele ciekawych prac nad upraszczaniem wdrażania, monitorowania i obsługi rozwiązań Wi-Fi. Dotyczy to m.in. usprawnień w projektach sieci i systemach anten oraz większej wydajności rozprowadzania fal radiowych.

Co to oznacza? Z mojego punktu widzenia najważniejszy jest fakt, że system łączności bezprzewodowej musi poradzić sobie z rosnącym zapotrzebowaniem na szybkość i pojemność. Jednocześnie należy zapewnić te same parametry niezawodności i bezpieczeństwa, co w sieci przewodowej. Ponadto trzeba uwzględnić jeszcze jeden aspekt – wielu moich rozmówców z działu informatyki działa pod podwójną presją spowodowaną ograniczeniami czasowymi i budżetowymi. Aby temu zaradzić, sieci bezprzewodowe muszą być łatwiejsze i bardziej ekonomiczne we wdrażaniu, monitorowaniu i obsłudze.

Mając na uwadze powyższe kwestie, możemy przejść do pięcioetapowej instrukcji, która umożliwi opracowanie sieci Wi-Fi o parametrach na miarę potrzeb użytkownika.

1. Przejście do standardu 802.11ac

Sieci 802.11n i obecny standard 802.11ac to rozwiązania wprowadzone w odstępie sześciu lat, co w świecie technologii oznacza niezwykle długi okres. Największym atutem standardu „ac” jest szybkość, którą osiągnięto dzięki inteligentnym antenom MiMO (ang. Multiple-in, Multiple-Out). W efekcie maksymalna szerokość pasma przy pobieraniu wynosi 1,3 GHz, czyli trzykrotnie więcej niż w przypadku standardu 802.11n. Dzięki większej pojemności użytkownicy odczują, że wydajność uległa wyraźnej poprawie. Zgodnie z prognozami wszystkie dotychczasowe systemy 802.11n mają zostać zastąpione do 2018 r. przez punkty dostępu oparte na standardzie 802.11ac.^[1]

Wdrożenie systemów, które samodzielnie przekazują dane o ustawieniach Konfigurowanie sieci bezprzewodowej to zadanie czasochłonne, z którym wiąże się badanie lokalizacji pod kątem emisji fal radiowych, instalowanie punktów dostępu, analiza interfejsów i testowanie. Należy zatem poszukiwać systemów z funkcjami automatycznej instalacji. Takie produkty automatyzują proces badań i analizowania interferencji, a wchodzące w skład zestawu punkty dostępu samodzielnie przekazują dane konfiguracyjne. System wykrywa włączony punkt dostępu i zapisuje informacje o jego położeniu, aby automatycznie przekazać mu poprawne ustawienia, w tym dane o zakresie emisji, kanałach i zabezpieczeniach. Są to rozwiązania bezobsługowe, które pozwalają uniknąć wielu problemów.

2. Optymalizowanie zabezpieczeń

Istnieje wiele opcji umożliwiających lepszą ochronę sieci. Elementarny poziom zabezpieczeń polega na uwierzytelnianiu za pomocą hasła. Dodatkowo można zainstalować certyfikaty cyfrowe (dotyczy to np. urządzeń należących do pracowników), które są automatycznie uwierzytelniane przez punkt dostępu, aby zezwalać na dostęp lub odmawiać jego udzielenia. Jeszcze bardziej rozbudowane rozwiązania oparte są na technologii rozpoznawania odcisków palca. W takim przypadku punkt dostępu identyfikuje urządzenie, sprawdza w jaki system operacyjny jest ono wyposażone oraz jakiego rodzaju dostępu dotyczy żądanie. Na tej podstawie zatwierdza się usługę lub odmawia jej realizacji. Ponadto firmy mogą tworzyć wirtualne sieci prywatne, np. na potrzeby działu kadr. W ten sposób powstaje dodatkowe zabezpieczenie, dzięki któremu dostęp do poufnych danych i aplikacji uzyskują wyłącznie zatwierdzeni użytkownicy.

3. Automatyzacja zarządzania

Sieć powinna być wyposażona w funkcje samodzielnego zarządzania, żeby umożliwić punktom dostępu kontrolowanie swoich działań i podejmowanie czynności w celu rozwiązywania takich problemów, jak zakłócenia, przeciążenie czy awarie. Jest to możliwe dzięki zautomatyzowanemu wprowadzaniu zmian w sieci, np. przełączaniu na inny kanał częstotliwości, zwiększaniu mocy i wyrównywaniu obciążenia pomiędzy punktami dostępu. Firma może ustalić reguły samodzielnego zarządzania, aby zapobiegać powstawaniu problemów zanim staną się one odczuwalne dla użytkownika. To także sposób na znaczne zmniejszenie nakładu prac administracyjnych wykonywanych przez personel.

4. Pełna widoczność

Firma powinna mieć możliwość wglądu w całą sieć bezprzewodową z poziomu pojedynczego narzędzia administracyjnego dla działu informatyki, aby prowadzić przeglądy i wprowadzać ewentualne zmiany. Ponadto tego typu narzędzie do zarządzania pozwoli ustalić ramowe reguły dla wprowadzania automatycznych zmian w sieci oraz określić metody komunikacji pomiędzy siecią a zespołami informatyków. Przykładowo, alarmy będą mogły być przekazywane za pomocą wiadomości SMS, poczty elektronicznej lub komunikatów SNMP.

5. Sieć Wi-Fi staje się usługą powszechną

Użytkownicy zaczęli postrzegać łączność Wi-Fi jako usługę powszechną, od której oczekuje się poprawnego działania. Kiedyś zaoferowanie tak wysokiej wydajności wymagało sporych nakładów pracy na zapleczu. Obecnie dostępne są narzędzia do zarządzania, które zdecydowanie ułatwiają instalowanie i monitorowanie sieci oraz zarządzanie nimi. Dzięki temu technologia Wi-Fi już wkrótce stanie się usługą powszechną, której dział informatyki może poświęcać znacznie mniej czasu. Ponadto standard 802.11ac oznacza większą szybkość i łatwiejszą instalację punktów dostępu w sposób dostosowany do rosnącego zapotrzebowania na pojemność. W efekcie rozwiązania Wi-Fi stanowią podstawę do budowy sieci gotowej na wyzwania, jakie przyniesie przyszłość.

[1] http://blog.wildpackets.com/2014/08/14/putting-the-super-in-information-superhighway.html

Patrick Groot Nuelend Zebra Technologies