Zarządzanie ryzykiem ważniejsze niż kiedykolwiek?
Badanie przeprowadzone przez ACCA, Airmic oraz PRMIA wskazuje na wzrost zainteresowania budowaniem kultury ryzyka w organizacjach. Raport "Risk Culture: Building Resilience and Seizing Opportunities" pokazuje, w jaki sposób liderzy ds. zarządzania ryzykiem i finansów radzą sobie z kulturą ryzyka oraz w jakim stopniu rozumieją jej wpływ na szerszą strategię organizacji.
Słaba kultura lepsza, niż jej brak
W nowym raporcie ACCA 57% respondentów przyznało , że kultura ryzyka w ich organizacji zmieniła się na lepsze po pandemii COVID-19. Według nich to sposób na zwalczanie i zapobieganie dalszym błędom w zarządzaniu. Ankietowani wskazali też, że wdrożenie strategii zarządzania ryzykiem pozwala sprawniej zarządzać zróżnicowanymi kulturami organizacyjnymi, jak również z trudno wykrywalnym zakresem ryzyka.
Respondenci działający w sektorze usług finansowych jako ważne dla zarządzania ryzykiem wskazali "technologię, dane i bezpieczeństwo cybernetyczne" oraz "regulacje, zgodność z przepisami i prawo". Natomiast w sektorze przedsiębiorstw respondenci uznają, że kwestie związane z "logistyką i łańcuchem dostaw" są jednym z trzech najważniejszych priorytetów ryzyka. Co interesujące, pomimo wzrostu liczby przypadków nadużyć w sektorze korporacyjnym, ten sektor jako najmniej ważne w ocenie ryzyka wskazuje "uchybienia, oszustwa i utratę reputacji".
Ankietowani wskazują również, że dyskusje na temat ryzyka w organizacjach często są prowadzone jedynie na najwyższych szczeblach, bez większego zaangażowania pomiędzy różnymi funkcjami i stanowiskami. Jedynie około 60% respondentów zgodziło się, że ryzyko jest w wystarczającym stopniu omawiane na wszystkich poziomach w ich organizacji. Konieczne jest zatem poprawienie tej sytuacji. Zaangażowanie w zarządzanie ryzykiem powinno być bardziej rozproszone i obejmować także kierownictwo niższego szczebla.
Agnieszka Jarosz,dyrektor zarządzająca ACCA Polska, Ukraina i Kraje Bałtyckie dodaje. - Zarządzanie ryzykiem może być niewłaściwe i skupione na zbyt wąskich obszarach, nie uwzględniających dynamicznych realiów rynku. Bywa, że “góra” dostrzega jedynie to, co wynika z raportów finansowych. Kultura ryzyka jest ważna dla budowania odporności na różne wydarzenia i wykorzystywania możliwości.Nie ma jednego szablonu.Nawet słaba kultura ryzyka jest lepsza, niż jej brak.
Pewność siebie pomaga zarządzać ryzykiem?
Około 80% respondentów stwierdziło, że mają dobrze rozeznanie co do oceny ryzyka w organizacji.
- Pomimo dużej świadomości wśród osób odpowiadających za zarządzanie ryzykiem, nie zawsze przekłada się to na wdrożenie odpowiednich procedur w firmie. Rozumienie tego, czym jest "apetyt na ryzyko", niekoniecznie oznacza, że zachowania i kultura w organizacji odzwierciedlają faktyczne działania. W efekcie kultura ryzyka i apetyt na ryzyko często są zbyt rozbieżne i działają na siebie jako oddzielne siły - dodaje ekspert.
Dla niektórych nadmierna pewność siebie prowadzi do wyboru pozornie prostych rozwiązań, podczas gdy w praktyce takowych nie ma. Specjaliści ds. ryzyka i finansów często polegają na podejmowaniu prostych, natychmiastowych ocen. Eksperci nadmieniają jednak, że "wolniejsze myślenie" i mniejsza pewność siebie są koniecznie do zrozumienia złożonych zagadnień związanych z ryzykiem.
Badanie pokazało, że nie istnieje jedna prawidłowa lub błędna kultura ryzyka. Sposoby jej określania różnią się znacznie w zależności od branży, regulacji, interesariuszy, celów i tolerancji na ryzyko danej organizacji. Struktury wewnątrz pojedynczej organizacji mogą się również ciągle zmieniać, biorąc pod uwagę tempo występowania ryzyka. Komunikacja na temat apetytu na ryzyko powinna być odpowiednio dostosowana, aby zachować równowagę w podejmowanych działaniach. Ostatecznym wnioskiem jest to, że niektóre organizacje mogą nie podejmować wystarczająco dużego ryzyka z obawy przed wystąpieniem nieprawidłowości.
